Ήταν γύρω στις 8 το βράδυ όταν ήρθε το μήνυμα από άγνωστο αριθμό:
«Καλησπέρα, είμαι ο Αντώνης, 24 χρονών φοιτητής, ήρθα Κύπρο για Χριστουγεννιάτικες διακοπές. Είδα την αγγελία σου και θέλω να δοκιμάσω το μασάζ σου, όπου βγει. Δεν έχω ξανακάνει ποτέ από άντρα, μόνο από κοπέλες, αλλά είπα να το τολμήσω. Είμαι κομμάτια από εξετάσεις και θέλω να χαλαρώσω εντελώς.»
Του απάντησα ήρεμα, τον καθησύχασα, και σε λιγότερο από μισή ώρα είχε αποφασίσει:
«Έλα 9:30, σε περιμένω.»
Στις 9:30 ακριβώς χτυπάει το κουδούνι. Ανοίγω και τον βλέπω: 24 χρονών, 1.84, άσπρο δέρμα που δεν έχει δει πολύ ήλιο φέτος από το διάβασμα, κοντά κάστανα μαλλιά, λίγο αξύριστος, με βερμούδα και γκρι φούτερ. Μάτια πράσινα, νευρικά αλλά αποφασισμένα.
«Έλα μέσα Αντώνη, κάθισε λίγο να μιλήσουμε.»
Καθόμαστε στον καναπέ.
«Ρε φίλε, είπα να το δοκιμάσω όπου βγει… δεν ξέρω αν θα καυλώσω, δεν ξέρω τίποτα, αλλά είμαι τόσο αγχωμένος που θέλω να σβήσω τελείως,» μου λέει και γελάει αμήχανα.
«Κανένα πρόβλημα. Ό,τι νιώσεις εσύ, ό,τι θες εσύ. Χωρίς καμία πίεση,» του λέω.
«Οκ… πάμε,» λέει και σηκώνεται.
Του δείχνω το δωμάτιο με τα κεριά και τη χαλαρωτική μουσική.
«Βγάλε ό,τι θες και ξάπλωσε μπρούμυτα. Θα σε σκεπάσω με πετσέτα.»
Μπαίνει μέσα, βγάζει τα ρούχα του όλα, μένει τελείως γυμνός και ξαπλώνει. Τον σκεπάζω με τη λευκή πετσέτα που πέφτει πάνω στον σφιχτό, άσπρο κώλο του. Το δέρμα του λείο, σχεδόν χωρίς τρίχα, φοιτητικό κορμί που γυμνάζεται αλλά δεν έχει μαυρίσει ακόμα.
Ξεκινάω με ζεστό λάδι. Πλάτη, ώμοι πέτρα από το άγχος, λαιμός, χέρια. Σε τρία λεπτά έχει αρχίσει να αναστενάζει βαθιά.
«Ρε συ… λιώνω,» ψιθυρίζει.
Κατεβαίνω μέση, σηκώνω λίγο την πετσέτα, ζυμώνω γλουτούς, μηρούς, γάμπες. Η πετσέτα πέφτει στο πλάι, μένει τελείως ακάλυπτος. Δεν λέει τίποτα, μόνο ανασηκώνει ελαφρά τη λεκάνη του.
«Γύρνα ανάσκελα,» του λέω.
Γυρνάει. Ο πούτσος του μισοσηκωμένος ήδη, 18+ εκατοστά, χοντρός, άσπρος σαν το κορμί του, με ροζ κεφαλή που γυαλίζει. Τον σκεπάζω πάλι με την πετσέτα στη μέση, αλλά σε λίγο την τραβάει μόνος του στην άκρη.
«Κάνε ό,τι θες… όπου βγει,» λέει με φωνή βαριά.
Παίρνω λάδι, ξεκινάω στήθος, θηλές, κοιλιακούς. Κατεβαίνω, τον πιάνω αργά. Σκληραίνει αμέσως, πέτρα, χτυπάει πάνω στην κοιλιά του.
«Γαμώτο… δεν το πιστεύω,» ψιθυρίζει και γελάει.
Τον παίρνω στο στόμα. Αργά, βαθιά, ρουφώντας την κεφαλή, γλείφοντας τις φλέβες. Τα αρχίδια του σφιχτά, γεμάτα. Τα χέρια του πιάνουν το κεφάλι μου, με καθοδηγούν.
«Μη σταματάς… γαμώτο τι μου κάνεις…»
Τον πιπιλάω πιο γρήγορα, νιώθω τον πούτσο του να φουσκώνει, να παλλεται. Μετά από λίγο εκρήγνυται: πέντε δυνατά, καυτά χύσια γεμίζουν το στόμα μου, καταπίνω ενώ αυτός βογκάει βαθιά, σαν να βγάζει όλο το εξάμηνο μαζί.
Μένει ξαπλωμένος, ιδρωμένος, με ένα πλατύ χαμόγελο.
«Ρε φίλε… μου έφυγε όλο το άγχος. Είσαι μάγος.»
Σηκώνεται, ντύνεται, μου δίνει το χέρι.
«Θα ξανάρθω πριν φύγω από Κύπρο. Σίγουρα.»
Έφυγε ελαφρύς, με βλέμμα καθαρό και κορμί χαλαρό.
Δευτέρα – Κυριακή
10:00 π.μ. – 12:00 μ.μ.
Περιορισμένα ραντεβού
☎ 95 168 666
(WhatsApp – Μήνυμα – Κλήση)
──────────────────
Πρωτόκολλο Απόλυτης Εχεμύθειας & Διακριτικότητας
Η ιδιωτικότητά σας είναι αδιαπραγμάτευτη. Γι’ αυτό λειτουργώ με τους εξής αυστηρούς κανόνες:
1. Ποτέ δεν ζητώ όνομα ή προσωπικά στοιχεία.
Η επικοινωνία περιορίζεται μόνο σε ό,τι χρειάζεται για το ραντεβού.
2. Αν δεν απαντήσω αμέσως, δεν θα σας ξανακαλέσω ποτέ – εσείς αποφασίζετε αν και πότε θα ξαναδοκιμάσετε.
3. Όλα τα μηνύματα και οι αριθμοί διαγράφονται οριστικά την ίδια μέρα.
Δεν υπάρχει ιστορικό, δεν υπάρχει αρχείο.
4. Ό,τι συμβαίνει στη συνεδρία μένει για πάντα εκεί.
Μετά το τέλος, θεωρούμε ότι δεν συναντηθήκαμε ποτέ.
5. Αν συναντηθούμε τυχαία στον δρόμο, είμαστε δύο εντελώς άγνωστοι.
Καμία ματιά, κανένας χαιρετισμός, καμία αναγνώριση.
6. Η κράτηση σημαίνει ότι αποδέχεστε αυτομάτως αυτό το πρωτόκολλο – και σας ζητώ να το σεβαστείτε με τον ίδιο τρόπο.
──────────────────
Σας ευχαριστώ που εμπιστεύεστε την εχεμύθεια και την ποιότητα μου.
Εδώ είστε απόλυτα προστατευμένος.
Chris
μόνο ραντεβού
10:00-00:00 κάθε μέρα
