Η γλώσσα του γλιστράει αργά, μεθοδικά, ακολουθεί κάθε φλέβα τού πούτσου μου σαν χάρτη

Είμαι ο Νικόλας και είχα φτάσει σε σημείο να σπάσω από το στρες. Η γυναίκα μου με γάμαγε τον εγκέφαλο ασταμάτητα, η δουλειά με έγλειφε ζωντανό, η ρουτίνα ένας ατελείωτος κύκλος μαλακίας, και εγώ γουστάριζα μόνο μια γρήγορη, εκτόνωση, τίποτα μισά μέτρα, μόνο να ξεχεστώ φτηνά. Είμαι straight, πάντα ήμουν, αλλά μια μέρα μπήκα στο Kanesex, είδα τις αγγελίες του Chris και μια φωνή μέσα μου γρύλισε «γάμα το, γιατί όχι;». Του στέλνω, ρωτάω αν γίνεται μόνο πίπα χωρίς περιττές μαλακίες Δεν θέλω το μασάζ. Απαντάει αμέσως: «Χέρι ή στόμα; Ό,τι γουστάρεις να σου ρουφήξω». Διάλεξα στόμα. Δεν το ’χα ξανακάνει από άντρα, αλλά η καύλα και η ανάγκη ούρλιαζαν: «Θα ’ναι μια καινούργια, καυτή εμπειρία».Φτάνω στο διαμέρισμά του απόγευμα, η καρδιά μου σφυροκοπάει σαν σκυλί σε καύλα. Χτυπάω, ανοίγει εκείνος, ψηλός, λεπτός, με απίστευτη ηρεμία στο πρόσωπο και ένα φιλικό, πονηρό χαμόγελο που σε κάνει να στάζεις αμέσως, σαν να σου λέει «ήρθες να σου ρουφήξω την ψυχή, είσαι δικός μου τώρα». Με καλωσορίζει με βαθιά, βελούδινη φωνή: «Έλα μέσα, καυλωμένε μου». Με οδηγεί απευθείας στην αίθουσα μασάζ, δωμάτιο βυθισμένο σε αμυδρό, πουτανιάρικο φως, απαλή μουσική χαμηλά, μυρωδιά καθαριότητας ανακατεμένη με αντρικό, βαρύ άρωμα που σου σηκώνει το πουλί μόλις το μυρίσεις.Με ξαπλώνει ανάσκελα στο κρεβάτι μασάζ, μαλακό, ζεστό, σαν να σε αγκαλιάζει για γαμήσι. Ακόμα ντυμένος, αλλά το πουτσάκι μου ήδη πρησμένο, σκληρό σαν πέτρα, πιέζεται μέσα στο παντελόνι από την καύλα και την αμηχανία. «Χαλάρωσε, θα σου ρουφήξω όλο το στρες», μου ψιθυρίζει με φωνή που σε λιώνει. Είμαι τεντωμένος, σκέφτομαι «τι μαλακία κάνω, ρε; Είμαι straight». Αλλά η ηρεμία του με υπνωτίζει, με κάνει να παραδίδομαι.Βάζει το χέρι του απαλά στο μηρό μου, τα δάχτυλά του καυτά. «Μόνο ό,τι γουστάρεις να σου κάνω», λέει και η φωνή του στάζει καύλα. Μου κατεβάζει αργά το φερμουάρ, το τζιν, το μποξερ. Το πουτσάρι μου πετάγεται έξω, ολόρθο, παλλόμενο, φλέβες πρησμένες, κεφαλή υγρή και γυαλιστερή από τα προχύσια. Το κοιτάζει λαίμαργα: «Γαμώτο, τι υπέροχο πούτσο έχεις… χοντρός, βαρύς, έτοιμος να σου τον ρουφήξω μέχρι μέσα».Γονατίζει δίπλα, η ανάσα του καυτή πάνω στη βαλάντα, με κάνει να τρέμω. Με κοιτάζει βαθιά, παίρνει σιωπηλή άδεια. Κουνάω το κεφάλι, βραχνή φωνή: «Ναι, ρούφα τον». Η γλώσσα του πέφτει πρώτα στην κεφαλή, αργή, υγρή, βελούδινη, σαν να γεύεται το πιο γλυκό γαμήσι. Ρίγος με διαπερνάει ολόκληρο.Με λατρεύει με απόλυτο σεβασμό, σαν ιερό αντικείμενο καύλας. Η γλώσσα του γλιστράει αργά, μεθοδικά, ακολουθεί κάθε φλέβα τού πούτσου μου σαν χάρτη, γλείφει την καθεμιά από τη βάση μέχρι πάνω, αργά, βρεγμένα, σαν να τη χαϊδεύει με ευλάβεια και βρωμιά μαζί. Κατεβαίνει στα αρχίδια, τα παίρνει ένα-ένα στο στόμα, τα ρουφάει βαθιά, τα γλείφει ολόγυρα με πλατιές, υγρές γλωσσιές, τα πιπιλάει σαν να είναι γεμάτα σπέρμα που θέλει να ρουφήξει.Μετά το παίρνει ολόκληρο στο στόμα, τα χείλη του τυλίγονται σφιχτά γύρω του, ζεστά, υγρά, σαν μουνί που σφίγγει. Το ρουφάει αργά, βαθιά, μέσα-έξω, και εγώ βγάζω βαθύ γρύλισμα καύλας. Τα δόντια του μόλις ακουμπάνε, τέλειος έλεγχος. Η γλώσσα του παίζει κάτω από την κεφαλή, γυρίζει κύκλους, πιέζει, πιπιλάει με μανία. Ξέρει ακριβώς τι κάνει, δεν χρειάζεται καμία μαλακία καθοδήγηση, διαβάζει κάθε παλμό, κάθε τρέμουλο, και προσαρμόζεται μόνος του, μαεστρία καθαρής πουτανιάς.Το στόμα του γίνεται κολασμένη φωτιά, ρουφάει πιο βαθιά, πιο άγρια, παίρνει όλο το μήκος μέχρι να νιώθω τον λαιμό του να σφίγγει γύρω από την κεφαλή, να με καταπίνει ολόκληρο. Ο υγρός ήχος, γλούπ-γλούπ-γλούπ, γεμίζει το δωμάτιο και με τρελαίνει. Επιστρέφει συνέχεια στα αρχίδια, τα γλείφει λαίμαργα ενώ ρουφάει το πουτσάρι, τα ζουλάει απαλά με τα χείλη. Η αμηχανία έχει γαμηθεί, η αμφιβολία έχει εξαφανιστεί: μόνο καθαρή, βρώμικη καύλα.Κλείνω μάτια, βυθίζομαι στο κρεβάτι, αφήνομαι εντελώς στη μαεστρία του, χωρίς να τον αγγίξω, χωρίς να τον πιάσω από πουθενά. Επιταχύνει μόνος του, διαβάζοντας την ανάσα μου, το σφίξιμο των αρχιδιών μου. Το στόμα του γλιστράει πάνω-κάτω σαν μηχανή γαμησιού, ρουφάει με μανία, σαν να θέλει να μου ρουφήξει τα συκώτια. Η γλώσσα του χτυπάει ασταμάτητα την τρυπούλα, ρουφάει τα προχύσια που τρέχουν ποτάμι.«Θα χύσω, γαμώτο, θα χύσω», γρυλίζω. Δεν σταματάει, παίρνει πιο βαθιά, ρουφάει πιο άγρια, ο λαιμός του δονείται γύρω μου. Και τότε εκρήγνυμαι. Χύνω σαν κτήνος, κύματα-κύματα πηχτό, καυτό σπέρμα, βαθιά μέσα στο λαιμό του, με δύναμη που με κάνει να τινάζομαι ολόκληρος. Νιώθω κάθε σπασμό, κάθε παλμό, κάθε χύσιμο να εκτοξεύεται, ενώ εκείνος καταπίνει λαίμαργα τα πάντα, ρουφάει μέχρι και την τελευταία σταγόνα, σαν να στραγγίζει όλη μου την καύλα και το στρες.Μένω ξαπλωμένος, ξερός, ιδρωμένος, το πουτσάρι μου ακόμα στο στόμα του που το φιλάει τρυφερά, το γλείφει με λατρεία για να το καθαρίσει. Μόνο βαθιά, ζώτικη ικανοποίηση. «Ευχαριστώ…», ψιθυρίζω. Σηκώνεται αργά, γλείφει τα χείλη του, μου χαμογελάει ζεστά. «Όποτε γουστάρεις να σου ξαναρουφήξω, εδώ είμαι».Βγαίνω ελαφρύτερος, ξεχεσμένος, με το κορμί να βουίζει ακόμα από καύλα και ένα βρώμικο μυστικό που με κάνει να γυρίζω και να χαμογελάω πονηρά. Μια εμπειρία πουτανιάρικη, βαθιά, αξέχαστη.