Ήμουν πάντα ο τύπος που γούσταρε γυναίκες με όλη του την ψυχή, φίλε. Μουνί, στήθος, κώλος, γλώσσα βαθιά μέσα, γαμήσι μέχρι να λιποθυμήσουμε και οι δύο. Αυτό ήταν το ευαγγέλιό μου. Αλλά υπήρχε πάντα μια φήμη, κάτι που κυκλοφορούσε στα μηνύματα και στις κρυφές κουβέντες: ο Chris. Ένας τύπος που δεν ήταν καν «γκέι» με την κλασική έννοια, απλώς ένας μάγος του αγγίγματος. Λέγανε ότι τα χέρια του σε διέλυαν, σε έλιωναν, σε έφερναν στα όρια χωρίς να καταλάβεις πώς, και μετά… μετά σε τελείωνε με τρόπο που δεν ξαναζούσες ποτέ ίδιο.
«Μια φορά είναι,» είπα στον εαυτό μου. «Μετά πάλι πίσω στις γκόμενες.»
Του έγραψα. Μου απάντησε μέσα σε δευτερόλεπτα, σαν να με περίμενε. Κανονίσαμε στο διαμέρισμά του, στην άκρη της πόλης, εκεί που δεν σε βλέπει κανείς. Ανέβαινα τα σκαλιά και το στομάχι μου είχε γίνει κόμπος. Όχι από φόβο ακριβώς, από κάτι άλλο. Από προσμονή που δεν ήθελα να παραδεχτώ. Το καυλί μου είχε ήδη αρχίσει να σκληραίνει μέσα στο μποξεράκι, σαν να ήξερε καλύτερα από μένα τι ερχόταν.
Άνοιξε την πόρτα και στεκόταν εκεί: ψηλός, λεπτός, καστανόξανθα μαλλιά λίγο ατίθασα, μούσι περιποιημένο, μάτια που σε κοιτάζανε σαν να ξέρουν ήδη τα πάντα για σένα. Απλό τζιν, απλό μπλουζάκι, τίποτα το φανταχτερό. «Πέρνα,» είπε με φωνή χαμηλή, βελούδινη, που σου έμπαινε κάτω από το δέρμα.
Το δωμάτιο ήταν ακριβώς όπως το φανταζόμουν και χειρότερα: χαμηλό φως, κεριά, μυρωδιά λεβάντας ανακατεμένη με κάτι πιο αντρικό, λάδι που στάζει αργά σε γυάλινα μπουκάλια, κρεβάτι μασάζ στη μέση με σεντόνια που γυαλίζανε λες και τα είχαν λαδώσει επίτηδες.
«Γδύσου και ξάπλωσε μπρούμυτα,» είπε ήρεμα. «Θα βάλω μόνο μια πετσέτα πάνω σου.»
Έβγαλα τα ρούχα μου σαν υπνωτισμένος. Ξάπλωσα. Η πετσέτα μόλις που κάλυπτε τον κώλο μου. Το δέρμα μου ήταν χήνα από την προσμονή.
Η πρώτη σταγόνα λάδι έπεσε καυτή στη μέση της πλάτης μου και αναστέναξα χωρίς να το θέλω. Τα χέρια του ήρθαν αμέσως μετά, φαρδιά, ζεστά, σίγουρα. Δεν ήταν χάδια. Ήταν πίεση βαθιά, σαν να έμπαινε μέσα στους μυς και να έσπαγε πέτρες που κουβαλούσα χρόνια. Κάθε κίνηση ακριβής, σαν να είχε χάρτη του κορμιού μου στο μυαλό του. Κατέβηκε στη μέση, στους γοφούς, στους γλουτούς, τα δάχτυλά του να ζυμώνουν βαθιά, να πλησιάζουν επικίνδυνα κοντά στην σχισμή χωρίς να την αγγίξουν ακόμα. Το καυλί μου είχε γινότανε πέτρα κάτω από την πετσέτα και τρίβονταν μόνο του στο σεντόνι.
«Γύρνα,» είπε ήσυχα.
Γύρισα. Η πετσέτα έπεσε. Το καυλί μου πετάχτηκε όρθιο, κατακόκκινο, η κεφαλή ήδη υγρή. Εκείνος το κοίταξε για δυο δευτερόλεπτα, χαμογέλασε ελαφρά σαν να έλεγε «το περίμενα», και έριξε λάδι στα χέρια του.
Άρχισε από το στήθος. Τα δάχτυλά του γλιστρούσαν, πίεζαν, τα νύχια του γρατζουνούσαν ελαφρά τις ρώγες μέχρι που έγιναν πέτρα. Κατέβηκε στους κοιλιακούς, στα πλάγια, στους μηρούς, πάντα λίγο πριν το καυλί, ποτέ πάνω του. Με έκανε να τρελαθώ. Η ανάσα μου είχε γίνει κοντή, τα πόδια μου ανοιγόκλειναν μόνα τους.
Και τότε γονάτισε δίπλα στο κρεβάτι.
«Κοίτα με,» είπε.
Τον κοίταξα. Τα μάτια του ήταν μαύρα, πεινασμένα. Τα χείλη του άνοιξαν αργά και κατέβηκαν πάνω στην κεφαλή. Η πρώτη επαφή ήταν σαν ηλεκτρικό ρεύμα. Ζεστό, υγρό, αργό. Με πήρε ολόκληρο στο στόμα του με μια κίνηση, βαθιά, μέχρι που η μύτη του ακούμπησε την κοιλιά μου. Η γλώσσα του γύριζε γύρω γύρω, πίεζε την κάτω πλευρά, ρουφούσε με δύναμη που με έκανε να δαγκώσω τα χείλη μου για να μην ουρλιάξω.
Τα χέρια του ζύμωναν τα αρχίδια μου, τα τραβούσαν απαλά προς τα κάτω, τα έσφιγγαν ελαφρά, τα μασάζανε σαν να ήξερε ακριβώς πόσο πίεση χρειάζεται για να με στείλει στα ουράνια. Το κεφάλι του ανεβοκατέβαινε ρυθμικά, υγρό, καυτό, τα χείλη του σφιχτά σαν δαχτυλίδι. Κάθε φορά που έφτανε στη βάση έμενε εκεί δυο δευτερόλεπτα, κατάπινε, και η δόνηση με τρέλαινε.
«Θα χύσω…» ψιθύρισα, σχεδόν ικετευτικά.
«Χύσε μέσα,» είπε, με το στόμα γεμάτο, η φωνή του να δονείται πάνω στο καυλί μου.
Και χύσα. Δυνατά. Βαθιά. Ποτέ δεν είχα νιώσει τέτοιο χύσιμο. Παλμοί ασταμάτητοι, πηχτό, καυτό, γέμιζα το στόμα του και αυτός κατάπινε τα πάντα χωρίς να χάσει ρυθμό, ρουφώντας μέχρι την τελευταία σταγόνα, γλείφοντας απαλά την κεφαλή μέχρι που λαχάνιασα και έμεινα ξερός.
Σηκώθηκε, με σκούπισε αργά με μια ζεστή πετσέτα, μου χαμογέλασε.
«Καλό μασάζ;» ρώτησε, ξέροντας ήδη την απάντηση.
«Το καλύτερο που έκανα ποτέ,» είπα, ακόμα λαχανιασμένος.
Και ναι, γύρισα πίσω στις γυναίκες. Αλλά μερικές νύχτες, όταν κλείνω τα μάτια, ακόμα νιώθω τα χείλη του Chris γύρω μου. Και το καυλί μου σκληραίνει μόνο στη σκέψη.
