Disclaimer
Όλα τα κείμενα εδώ είναι μυθοπλασία.
Ονόματα, ηλικίες, επαγγέλματα & περιστατικά → καθαρή φαντασία.
Οι συνεδρίες που περιγράφονται αντλούν έμπνευση από την πραγματικότητα, αλλά είναι 100% ανωνυμοποιημένες και μεταμορφωμένες για προστασία προσωπικών δεδομένων & εχεμύθειας.
Ευχαριστώ για την κατανόηση!
Chris
---
Νίκος
38 χρονών, στέλεχος σε εταιρεία logistics, πάντα ντυμένος impeccable, ρολόι Rolex στο χέρι, παντελόνι με τσάκιση σαν ξυράφι. Από τα μηνύματα φαινόταν άνθρωπος που ελέγχει τα πάντα: ώρα ακριβής, τι θα φοράει, τι λάδι προτιμάει (αμύγδαλο χωρίς άρωμα).
«Θέλω κλασικό μασάζ, τίποτα παραπάνω. Δεν είμαι gay, απλά έχω πολύ στρες στους γοφούς και στη μέση τελευταία.»
Μπαίνει μέσα, χαιρετάει με χειραψία δυνατή, βγάζει το κουστούμι του μεθοδικά, διπλώνει το παντελόνι, το πουκάμισο, μένει με μαύρο boxer Calvin Klein. Ξαπλώνει μπρούμυτα χωρίς να πει κουβέντα παραπάνω.
Ξεκινάω από τους ώμους – σφιγμένοι σαν πέτρα. Κατεβαίνω αργά τη σπονδυλική στήλη, πιέζω βαθιά τους παρασπονδύλιους, εκεί που φωνάζουν «εδώ πονάω». Αναστενάζει χαμηλόφωνα, αλλά κρατιέται. Όταν φτάνω στους γοφούς, τα χέρια μου γλιστρούν πάνω από το boxer, πιέζω δυνατά τους γλουτούς, ανοίγω ελαφρά τα πόδια για να δουλέψω καλύτερα τον piriformis.
Το ύφασμα τεντώνεται. Βλέπω καθαρά το περίγραμμα: παχύς, σηκωμένος, η κεφαλή πιέζει το ελαστικό. Δεν λέω τίποτα. Συνεχίζω.
Κατεβαίνω στα πόδια, γάμπες, οπίσθιους μηριαίους. Όταν ανεβαίνω πάλι εσωτερικά μηρών, τα δάχτυλά μου περνούν ξυστά από το boxer, νιώθω τη θερμότητα που βγάζει ο πούτσος του. Το ύφασμα έχει υγρασία μπροστά – μικρή, αλλά φαίνεται.
«Γύρνα», του λέω ήρεμα.
Γυρίζει. Το boxer έχει σηκωθεί σαν σκηνή. Η κεφαλή έχει βγει μισή από το λάστιχο, γυαλιστερή, κόκκινη. Δεν προσπαθεί να το κρύψει. Με κοιτάει στα μάτια, χωρίς ντροπή πια, μόνο ένταση.
«Δεν περίμενα να…» αρχίζει να λέει.
«Δεν χρειάζεται εξήγηση», τον διακόπτω. «Αν θες σταματάμε εδώ. Αν θες συνεχίζουμε όπως νιώθεις.»
Σιωπή τριών δευτερολέπτων. Μετά, με φωνή που έχει σπάσει λίγο:
«Συνέχισε.»
Πιάνω τα πόδια του πρώτα, ανεβαίνω αργά. Όταν φτάνω στους μηρούς, τα χέρια μου γλιστρούν κάτω από το boxer, αγγίζω δέρμα-δέρμα τα αρχίδια του. Σφίγγονται αμέσως. Τραβάω ελαφρά το λάστιχο προς τα κάτω – δεν αντιστέκεται. Το boxer κατεβαίνει μόνο του μέχρι τους μηρούς. Ο πούτσος του αναπηδάει και χτυπάει στο στομάχι του – χοντρός, καμπυλωτός προς τα πάνω, φλέβες που πάλλονται.
Ξεκινάω από το στήθος. Οι θηλές του σκληραίνουν αμέσως μόλις τις αγγίξω. Τις πιάνω ανάμεσα σε δάχτυλα, τις στρίβω απαλά. Το σώμα του τινάζεται.
Κατεβαίνω στην κοιλιά, γύρω-γύρω από τον αφαλό, μετά πιο κάτω, χωρίς να τον αγγίξω ακόμα. Ο πούτσος του σπαρταράει μόνος του, χτυπάει ρυθμικά, αφήνει διαφανείς κλωστές που γυαλίζουν στο φως των κεριών.
«Άγγιξέ τον», ψιθυρίζει τελικά.
Πιάνω τη βάση με το ένα χέρι, σφίγγω ακριβώς όσο χρειάζεται. Με το άλλο χέρι παίρνω λάδι και αρχίζω αργές, βαθιές κινήσεις από τη ρίζα μέχρι την κορυφή. Γυρίζω το καρπό κάθε φορά που φτάνω στην κεφαλή – ξέρει ακριβώς τι κάνω.
«Πιο γρήγορα», λέει με κομμένη ανάσα.
Αυξάνω ρυθμό. Το χέρι μου γλιστράει εύκολα, το λάδι ανακατεύεται με το προ-χύσιμο του. Με το άλλο χέρι βρίσκω τον πισινό του, πιέζω τον δακτύλιο κυκλικά, χωρίς να μπω μέσα – μόνο πίεση, μόνο teasing.
Τα βογκητά του γεμίζουν το δωμάτιο. Τα πόδια του ανοίγουν διάπλατα, η μέση του σηκώνεται ρυθμικά σαν να γαμιέται τον αέρα.
«Θα χύσω… δεν αντέχω άλλο…»
Δεν σταματάω. Σφίγγω πιο δυνατά, επιταχύνω, ο αντίχειρας πιέζει την κάτω πλευρά της κεφαλής κάθε φορά.
Χύνει με δύναμη – το πρώτο σπέρμα πετάγεται μέχρι το λαιμό του, το δεύτερο γεμίζει το στήθος, τα επόμενα πέφτουν καυτά στην κοιλιά και στο χέρι μου. Συνεχίζω αργά, πιέζοντας τη βάση, βγάζοντας κάθε τελευταία σταγόνα. Τρέμει ολόκληρος, τα μάτια του κλειστά, το στόμα ανοιχτό σε σιωπηλό ουρλιαχτό.
Μένει έτσι ένα λεπτό, λαχανιασμένος. Μετά ανοίγει τα μάτια και με κοιτάει.
«Δεν το περίμενα ποτέ… τόσο δυνατά.»
Τον σκουπίζω απαλά με ζεστή πετσέτα. Πίνει νερό, ντύνεται σιωπηλά. Πριν φύγει, γυρίζει στην πόρτα:
«Την Πέμπτη; Ίδια ώρα;»
«Ό,τι θες», του απαντάω.
Έφυγε χωρίς να πει άλλη κουβέντα. Αλλά το μήνυμα ήρθε 20 λεπτά αργότερα:
«Και φέτος φέρε και το στόμα σου. Θέλω να δοκιμάσω.»
Ξέρω ότι θα έρθει.
☎ 95 168 666
(WhatsApp μόνο – μήνυμα)
──────────────────
Πρωτόκολλο Απόλυτης Εχεμύθειας & Διακριτικότητας
(ίδιοι κανόνες, ίδια απόλυτη προστασία)
μόνο ραντεβού
10:00 – 00:00 κάθε μέρα
Chris
