"Μπήκα μέσα με μια μικρή αμφιβολία, δεν ήξερα τι να περιμένω από τον Chris και το Lingam μασάζ του. Εγώ, που συνήθως με το παραμικρό έχω πρόωρη εκσπερμάτιση το λένε, ντροπή μου – δεν είχα μεγάλες ελπίδες πώς θά αντέξω λέω όλες αυτές τίς ασκήσεις;. Αλλά μόλις τα χέρια του – απαλά, ζεστά, λαδωμένα – άγγιξαν το κεφάλι μου, ήξερα ότι δεν υπήρχε γυρισμός. Ξεκίνησε από το μέτωπο, οι παλάμες του πίεζαν αργά, οι αντίχειρές του χάιδευαν τους κροτάφους μου, και μια ζεστασιά απλώθηκε σαν κύμα. Κατέβηκε στον λαιμό μου, τα δάχτυλά του ζύμωναν τους ώμους, λύνοντας κάθε κόμπο, και η ανάσα μου άρχισε να βαθαίνει χωρίς να το καταλάβω.
Μετά πέρασε στο στήθος μου. Οι κινήσεις του ήταν σταθερές, οι παλάμες του πίεζαν το στέρνο μου, ανοίγοντας το κορμί μου, ενώ τα δάχτυλά του χόρευαν πάνω στις θηλές μου, στέλνοντας μικρά ρεύματα που με έκαναν να ανατριχιάζω. Κατέβηκε στην κοιλιά μου, οι κινήσεις του πιο βαθιές, σαν να ξυπνούσαν κάτι μέσα μου, και τα πόδια μου άρχισαν να χαλαρώνουν. Όταν έφτασε στα δάχτυλα των ποδιών μου, τα χέρια του τα ζύμωναν ένα-ένα, σαν να έφευγε κάθε ένταση από το σώμα μου, και ένιωθα ήδη σαν να αιωρούμαι.
Και τότε πήγε στο πέος μου. Η «Αργή Σπείρα» ξεκίνησε από τη βάση, τα δάχτυλά του στριφογύριζαν αργά προς τα πάνω, πίεζαν τις φλέβες μου, και η κεφαλή μου άρχισε να πάλλεται σαν να είχε πάρει φωτιά. Ένας καυτός παλμός με διαπέρασε, και τα χέρια του Chris ήταν σαν να είχαν μάθει το κορμί μου απέξω κι ανακατωτά. Η «Πίεση του Δακτυλίου» με έπιασε απροετοίμαστο – ο αντίχειρας και ο δείκτης του έσφιξαν τη βάση σαν μέγγενη, σταμάτησαν τη ροή, και το αίμα χτυπούσε μέσα μου σαν τρελό. Έσφιξα τα δόντια, η ανάσα μου κόπηκε – ήμουν σκληρός σαν πέτρα και κρατιόμουν από το χείλος του γκρεμού.
Το «Χάδι της Φωτιάς» ήρθε στα αρχίδια μου, τα ζύμωνε με δύναμη αλλά και έλεγχο, ανεβαίνοντας στον κορμό, πιέζοντας την κεφαλή με γρήγορες, κοφτές κινήσεις. Κάθε νεύρο μου ούρλιαζε, σαν να με χτυπούσε ρεύμα από παντού. Με την «Αναπνοή του Όρους» μου είπε να πάρω βαθιές ανάσες, και τα χέρια του δούλευαν συγχρονισμένα – το ένα έσφιγγε τη βάση, το άλλο στριφογύριζε την κεφαλή αργά. Η ηδονή ανέβαινε σαν κύμα, τα πόδια μου έτρεμαν, και νόμιζα ότι θα λιποθυμήσω. Εγώ, που συνήθως τελείωνα σε δυο λεπτά, είχα πάθει πλάκα με το πόσο άντεχα ακόμα.
Η «Σκάλα της Ανόδου» ήταν σαν να σκαρφάλωνε πάνω μου – τα δάχτυλά του πίεζαν κάθε εκατοστό, σταματούσαν κάτω από την κεφαλή, έσφιγγαν ελαφρά, και τα αρχίδια μου σφίχτηκαν τόσο που ένιωθα ότι θα εκραγούν. Με το «Παιχνίδι των Δύο Χεριών», το δεξί του γυάλιζε την κεφαλή μου, ο αντίχειρας πίεζε το ευαίσθητο σημείο από κάτω, ενώ το αριστερό χάιδευε τα αρχίδια μου, τα τραβούσε ελαφρά. Το κορμί μου τιναζόταν χωρίς να το θέλω, σαν να με χτυπούσε ηλεκτροσόκ.
Τα «Κύματα του Ωκεανού» με πήραν και με σήκωσαν – το ένα χέρι ανέβαινε πιέζοντας δυνατά από τη βάση στην κεφαλή, το άλλο κατέβαινε απελευθερώνοντας, σε έναν ρυθμό που με έκανε να νιώθω σαν να με τραβούσε ο βυθός. Το «Σημείο της Κορυφής» χτύπησε ακριβώς κάτω από την κεφαλή, με μικρές κυκλικές κινήσεις, ενώ τα υπόλοιπα δάχτυλα στριφογύριζαν αργά. Ο πούτσος μου πάλλονταν σαν να είχε δική του ζωή, και ήμουν στα πρόθυρα.
Το «Σφυρί του Ανέμου» έκανε το αίμα μου να βράζει – τα δάχτυλά του χτυπούσαν ελαφρά τον κορμό μου σαν μικρά σφυριά, από τη βάση μέχρι την κεφαλή, σε έναν γρήγορο, ρυθμικό χτύπο. Η «Αγκαλιά της Γης» τύλιξε τον πούτσο μου ολόκληρο – το ένα χέρι κρατούσε τη βάση σταθερά σαν ρίζα, ενώ το άλλο ανεβοκατέβαινε με αργές, βαθιές κινήσεις. Με το «Φτερό του Πάθους», η παλάμη του χάιδεψε ελαφρά την κεφαλή μου σαν φτερό, πιέζοντας μόλις τόσο ώστε να τσιτώνεται κάθε νεύρο, ενώ το άλλο χέρι έσφιγγε τη βάση.
Το «Ρεύμα της Καταιγίδας» με χτύπησε σαν κεραυνός – τα δάχτυλά του κινήθηκαν γρήγορα από τα αρχίδια μου στην κεφαλή, με μικρές, απότομες πιέσεις, στέλνοντας κύματα που με έκαναν να σφίγγω τα χέρια μου. Και η «Απελευθέρωση του Κόσμου» ήρθε σαν τελικό χτύπημα – τα χέρια του δούλευαν μαζί, το ένα στη βάση, το άλλο στην κεφαλή, πιέζοντας τα αρχίδια μου με σταθερούς παλμούς. Η ένταση ανέβηκε από τη ραχοκοκαλιά μου στον εγκέφαλο, και όταν ήρθε η στιγμή, ήταν σαν έκρηξη. Έχυσα σαν χείμαρρος, πιο δυνατά από ποτέ, το κορμί μου έτρεμε, σπαρταρούσα, και μετά κατέρρευσα, εξαντλημένος, γεμάτος. Και το απίστευτο; Ο πούτσος μου έμεινε σκληρός σαν πέτρα, όχι μόνο εκείνη τη στιγμή, αλλά για ώρα μετά – κάτι που δεν μου είχε ξανασυμβεί ποτέ.
Η εντύπωση; Ο Chris ήταν μάστορας. Κάθε άγγιγμα, από το κεφάλι μέχρι τον πούτσο μου, ήταν σαν να ήξερε το σώμα μου καλύτερα από μένα. Εγώ που τελείωνα πριν καν αρχίσω, έπαθα πλάκα με το πόσο άντεξα, και το ότι έμεινα σκληρός μετά ήταν η απόλυτη έκπληξη. Δεν ήταν απλώς μασάζ – ήταν σαν να με ξήλωσε και με έφτιαξε από την αρχή. Θα ξαναπάω; Με κλειστά μάτια, και ίσως με παρακαλετά."
