Αν σε ειχα κοντα μου, θα ξεκινουσα με μια απαλη, παρατεταμενη αγκαλια, αφηνοντας τα χερια μου να χαραξουν τις καμπυλες της πλατης σου, απολαμβανοντας τη ζεστασια σου πανω μου. Τα χειλη μου θα εβρισκαν τα δικα σου, κινωντας αργα και βαθια, πριν περιπλανηθουν κατα μηκος της γραμμης του σαγονιου σου και φτασουν στον λαιμο σου, οπου θα σταματαγα για να αναπνευσω το αρωμα σου. Θα αφηνα τα χειλη μου να ακουμπησουν απαλα το δερμα σου, αφηνοντας ενα μονοπατι απο τρυφερα φιλια, και ισως ενα παιχνιδιαρικο δαγκωμα—μονο αρκετο για να σε κανει να ανατριχιασεις.
Τα χερια μου, ομως, δεν θα εμεναν αδρανη. Το ενα θα γλιστρουσε στη μεση σου, με τα δαχτυλα μου να χαραζουν αργα, εσκεμμενα μοτιβα, ενω το αλλο θα εβρισκε τον δρομο του σε αυτο το απιστευτο κορμι σου, πιανοντας το αρκετα σταθερα για να σου δειξω ποσο το θαυμαζω. Θα αφηνα τα χειλη μου να κινηθουν χαμηλοτερα, γευοντας και πειραζοντας σε, καθε φιλι πιο εσκεμμενο απο το προηγουμενο, ενω το ενα μου χερι θα ακουμπουσε απαλα τον λαιμο σου, κρατωντας σε τρυφερα, αλλα με αρκετη ενταση για να κοψω την ανασα σου.
Και οταν τελικα εφτανα στο σημειο οπου η ενταση και η επιθυμια σου βρισκονται στο αποκορυφωμα, δεν θα βιαζομουν. Ο στοχος μου θα ηταν να σε κρατησω εκει, σε αυτη τη στιγμη, δεμενη οχι με σχοινια αλλα με τον τροπο που τα χερια, τα χειλη και η παρουσια μου σε κανουν να νιωθεις. Σπαρταρησε αν θες—οι απαλες, παιχνιδιαρικες αντιστασεις το κανουν ακομα πιο γλυκο—αλλα δεν θα σε αφηνα μεχρι να σε κανω να χαθεις εντελως. Και μονο αφου φτασεις στην κορυφωση, μονο αφου λυτρωθεις στα χερια μου, θα σε απελευθερωνα—μονο και μονο για να σε τραβηξω ξανα κοντα μου και να ξεκινησω απο την αρχη, αυτη τη φορα απολαμβανοντας τη λαμψη του χαμογελου σου.
Αν αυτα που διαβασες σου αρεσουν, τοτε ελα να μιλησουμε στα μηνυματα και ισως, αν υπαρχει σωστη χημεια, να γνωριστουμε κι απο κοντα.
Ο αποστολέας δεν ανέβασε φωτογραφίες
